Laboral Kutxarekin batera, Stop Indarkeria Bide Elkartetik bideo hau egin dugu, gure txikiak bizikletaz nola garraiatu behar diren modu seguruan jakinarazteko. Ikustera gonbidatzen zaituztegu!
Eskerrak eman nahi dizkiogu Ahunkiri egindako lan bikainagatik.
Azken asteetan, bide-segurtasunaren defentsarako euskal elkarteko ordekariek bi jardunaldi aurrera eraman dituzte Landako Gunean antolatutako bide-hezkuntzako pistan, Geu be elkarteko kideekin.
Topaketetan zehar “ariketa praktikoak oso modu atseginean egin ahal izan ziren, eta, besteak beste, bizikletan nola ibili behar duten aholkatu zitzaien. Eurek ere euren iritzia eman digute herrian elkarbizitza ona lortzeko “, aitortu du Rosa Trinidad Stop Bide Indarkeriako presidenteak.
Lehenengo jardueran egin zen solasaldian jasotako proposamenekin, informazio-panfleto batzuk sortu ziren, oinezkoen, gidarien eta txirrindularien arteko bide-bizikidetza ona lortzeko. Besteak beste, Geu Be taldeko kideek errespetua eskatu dute; izan ere, askotan ez dute nahikoa lekurik bere mugikortasun ibilgailuekin pasatzeko, autoek galtzada inbadituz aparkatzen dutelako edo espaloiaren erdian jendea elkartzen delako.
Bestalde, bigarren jardueran, bideo bat grabatu zen, non Geu Be-ko kideek herritarrei helarazi zizkien adostutako aholkuak, eta panfletoak banatu zituzten gure udalerrian bide-bizikidetza ona lortzeko.
Argazki batzuk eta laburpen bideo bat utzi dizkizuegu hemen.
Urtero, azaroko hirugarren igandean, Bide Indarkeriaren Biktimen Munduko Eguna ospatzen da, eta guretzat oso egun sinboliko eta berezia da. Egun horretan, gure maiteei gogorarazten diegu, bideetako tragedia desberdinengatik, gaur ez daudela hemen, ez daudela etxean, ez daudela familian. Bizitzeko eskubidea kendu zitzaien eta ez ziguten agur esateko aukerarik eman.
Zuhaitz honen bidez eta urteroko hitzordu honetan, desio bat eskatzen dugu jada ez dagoenarentzat, mezu bat idazten dugu tragediak lehenbailehen amai daitezen, gizarteari deitzen diogu gogoeta egin dezan eta oihu egiten dugu erasotzaileek gidatzean zirkulatzeari utz diezaioten!
Aurten, egungo osasun-egoera dela eta, ez dugu ekitaldia aurrez aurre egingo. Hala ere, Desioen Zuhaitzaren ekitaldiaren sinbolismoa egokitu nahi izan dugu, etxe bakoitzetik formatu digitalean buruz ikasi ahal izateko. Horretarako, plataforma bat prestatu dugu, eta, bertan, mezuak orri sinboliko batekin batera bidali ahal izango dira, zuhaitzera gehitzeko.
Plataforman sartu eta mezua bidaltzeko, egin klik hemen edo bete lerro hauek amaitu ondoren.
Igandean, hilak 15, 20: 00etan Zuhaitz berri bat argitaratuko dugu jasotako mezu guztiekin.
Aldez aurretik eskerrak ematen dizkiegu familia guztiei, eta haien oinazean laguntzen diegu.
Stop Bide Indarkeria Elkartea.
Azaroaren 15ean, igandean, Bide Indarkeriaren Biktimaren Eguna ospatuko dugu.
Joan den asteartean, irailak 15, ezagutarazi genuen “Bide Segurtasunaren defentsarako Euskal Elkartea” STOP BIDE INDARKERIA/ “Asociación vasca para la defensa de la seguridad vial” STOP VIOLENCIA VIAL sortu zela Euskadin.
Ekitaldian Zuzendaritza Batzordea osatzen duten kideak, bazkideak eta komunikabideak izan ziren.
Aurkezpena Rosa Maria Trinidad presidenteak eta Juncal Trepiana presidenteordeak egin zuten.
Rosa Maria Trinidad andreak elkartea sortzera bultzatu dituen arrazoiak azaldu zituen, baita lan egiteko helburuak ere; besteak beste:
Gure errepideetan Bide-indarkeriaren ondorioz 0 hildako lortu nahi ditugu; helburu hori lortzeko, guztion laguntza behar dugu.
Bide-hezkuntzak eskola-kurrikulumaren barruan egon beharko luke, gure txikiengan inbertitu behar da, ezagutzekin eta balioekin hazi daitezen, haiek izango baitira etorkizuneko gidariak, eta erantzukizun handia eskatzen duen ekintza da hori.
Biktimari arreta emateko orduan, biktimen beharrak hartu behar dira kontuan; biktimak prozesu judizialaren erdigunean egon behar du, eta entzun, aintzat hartu eta ordainetan eman behar zaio, ez soilik ekonomikoki, baita moralki eta sozialki ere. Biktimaren Estatutu bat dugu, beti behar bezala aplikatzen ez dena.
Zigor handiagoa eskatzen diegu arau-hausleei, norbaitek beste pertsona bati bere arduragabekeriagatik bizia kentzen dionean espetxe-zigorrekin ordaindu behar du, gizarteari esan behar zaio horrelako portaerak gaur egun baino askoz gogorrago zigortuko direla, Gidatzean horrelako jarrerak ez lirateke onartu behar; pertsona arduragabe baten eskuetan dagoen ibilgailua hiltzeko arma bat da, eta legez aintzat hartu beharko litzateke.
Aldarrikapen horiez gain, besteak beste, egungo egoera ere aipatu nahi dugu eta mugikortasun jasangarrirantz aldatzeko unea dela uste dugu.
Mugikortasunarekiko mendekotasun handia duen gizarte batean bizi gara. Horregatik, oreka lortu beharko genuke mugikortasun-premien, joan-etorri seguruen eta ingurumen-babes egokiaren artean, eta, horrez gain, barneratu beharko genuke ibilgailu pribatuaren erabilera murrizteak gure bizi-kalitatea hobetuko duela, baldin eta pertsona gehiago lekualdatzea lortzen duten edo arinagoak diren beste garraiobide batzuekin ordezten badugu, hirietan arintasun handiagoa eskaintzen badigute, leku gutxiago hartzen badute, Lehenago helaraz gaitzatela eta aztarna ekologiko txikiagoa izan dezatela, hala nola bizikleta edo monopatinak.
Azken urteotan mezu hori iritsi bazaigu neurri handiagoan edo txikiagoan, eta ildo horretan gizarteak eta administrazioek ahalegin handiak egin badituzte, une honetan mezu hori arriskuan egon daiteke COVID-19k eragindako egoeraren ondorioz, kutsatzeko beldurragatik eta garraio publikoaren erabilera murriztera garamatzan leku konfinatu eta partekatuetan egoteagatik, eta Ibilgailu pribatuaren erabilera handitzea, baita bigarren eskuko ibilgailuen salmentak igotzea ere.
Beraz, gai honetan landu beharko litzateke, bai indibidualki, bai enpresa eta administrazioetatik, pandemia pilaketaren murrizketarekin uztartu ahal izatea eta, horrela, onura asko lortzea, besteak beste, bide-segurtasuna, gure gizartearen osasuna eta ingurumenekoa hobetzea.
Jatorrizko elkarrizketa iturria: DGT aldizkaria
“Mugikortasuna mugatzea tresna eraginkorra izan da Covid-19a geldiarazteko”
Mercedes López
2020ko maiatzaren 26a
COVID-19ren pandemia kontrolatzeko, funtsezkoa izan da herritarren mugikortasuna murriztea eta kontrolatzea. Beharrezkoa zen?
Gobernuari aholkuak ematen dizkioten Osasun Ministerioko aditu epidemiologoen ustez, ez da beharrezkoa, ezinbestekoa baizik. Tratamendurik edo txertorik ez dugun birus baten aurrean, birus horren hedapena geldiarazteko daukagun tresnarik eraginkorrena herritarren zirkulazioa mugatzea zen, eta horrela frogatu da. Eguneroko zifra izugarrien murrizketa zuzenean lotuta dago mugikortasunaren murrizketarekin. Neurri horiek eta espainiarren ahaleginak eta erantzukizunak ahalbidetu dute.
Zein izan da herritarren erantzuna?
Eredugarria, beti esan dut. Datuek erakusten dute. Gobernuak ibilgailu arinen errepideko zirkulazioa % 85era jaistea erabaki zuen unerik erabakigarrienetan, eta nabarmen gainditu da. Herritarren konpromisoari eta erantzukizunari esker, etxean geratzeko beharra onartu dute, birusa zabal ez dadin.
Barne Ministerioak egunero ematen dituen mugikortasun- eta zaintza-adierazleak funtsezkoak al dira erabakiak hartzeko orduan?
Oinarrizkoak. Alde batetik, birusaren bilakaerari buruzko osasun-adierazleetan eragin erreala eta zuzena dutelako, baina baita kontrolaren eta zaintzaren hedapen operatiboa errealitatera egokitzeko aukera ematen dutelako ere. Ez dezagun ahaztu, lehen aldiz, errepideko mugikortasuna mugatuta egon dela herrialde honetan. Gainera, horiek gabe, autonomia-erkidegoetako eta tokiko poliziek emandako lankidetza ez zen izan den bezain eraginkorra.
Nola kalifikatu Guardia Zibilaren Trafiko Elkarteko kideek egiten duten lana?
Aukera izan dudan guztietan, kideen ahalegina eta profesionaltasuna nabarmendu ditut. Trafikoko Zuzendaritza Nagusiarekin koordinatuta, haren egitekoa zen eta da errepide guztietan trafikoaren muga egiaztatzea eta kontrolatzea, justifikaziorik gabeko joan-etorriak egiten ez zirela egiaztatzea, Alarmaren Estatuko Errege Dekretuan xedatutakoaren arabera. Bestela esanda, guztion osasuna babestea zen eta da haien eginkizuna, eta gure aintzatespen osoa merezi dute.
Errepideko kontrolak izan dira eztabaida gehien sortu duen puntuetako bat. Uste duzu gidariek ulertu dituztela?
Ulertu ez ezik, eskertu ere egin dute ATGCren eta Segurtasun Indar eta Kidego guztien ahalegina, hartutako neurri guztien azken helburua herrialde honetan bizi diren herritar guztien osasuna babestea baitzen.
Une honetan zaila da trafiko-istripuek eragindako biktimez hitz egitea, COVID-19k egunero hildako kopuruengatik, baina beharrezkoa da hori egitea, ez baitugu ahaztu behar bide-istripuen pandemia ere badela, eta milaka hildako uzten dituela urtero mundu osoan.
Horregatik, galdetu behar dizut: hildakoen eta zaurituen kopurua errepideko ezbehar-tasa edo bide-indarkeria al da?
Niri bide-indarkeriaz hitz egitea gustatzen zait. Asfaltoan zaurituak eta hildakoak ez dira zoriaren ondorio. Gehienetan, zuhurtziagabekeriaren ondorio dira, baina saihestu egin daitezke. Ez dago zalantzarik eta gauzei beren izenez deitu behar zaie.
Esan duzu bide-segurtasunaren arloko araudi guztia gizakiaren hutsezintasunetik eta zaurgarritasunetik abiatu behar dela.
Sistema segurua deitzen duguna da, eta eskandinaviar herrialdeetan du jatorria. Legeak egiterakoan, bi printzipio hartzen dira kontuan. Bat, gizakiaren faltsutasuna. Nahiz eta oso arduratsua izan, nahiz eta oso zuhurra izan ibilgailu bat maneiatzean, beti egin dezake akats txiki bat, ondorio suntsitzaileak izan ditzakeena. Eta bi, giza gorputzaren zaurgarritasuna. Hauskorrak gara. Istripu bat izateak oso emaitza kaltegarri garrantzitsuak ekar ditzake, baita abiadura ez oso handian ere.
