Duela hilabete Gipuzkoako Foru Aldundiarekin egin genuen bezala, Stop Indarkeria Bideak eta Arabako Foru Aldundiak bat egin dugu telefono mugikorra gidatzen denean erabiltzeak duen arrisku larriaz ohartarazteko eta garraio publikoa sustatzeko kanpaina batean, mugikortasun seguru eta iraunkor baten alde.
Joan den asteartean, irailak 15, ezagutarazi genuen “Bide Segurtasunaren defentsarako Euskal Elkartea” STOP BIDE INDARKERIA/ “Asociación vasca para la defensa de la seguridad vial” STOP VIOLENCIA VIAL sortu zela Euskadin.
Ekitaldian Zuzendaritza Batzordea osatzen duten kideak, bazkideak eta komunikabideak izan ziren.
Aurkezpena Rosa Maria Trinidad presidenteak eta Juncal Trepiana presidenteordeak egin zuten.
Rosa Maria Trinidad andreak elkartea sortzera bultzatu dituen arrazoiak azaldu zituen, baita lan egiteko helburuak ere; besteak beste:
Gure errepideetan Bide-indarkeriaren ondorioz 0 hildako lortu nahi ditugu; helburu hori lortzeko, guztion laguntza behar dugu.
Bide-hezkuntzak eskola-kurrikulumaren barruan egon beharko luke, gure txikiengan inbertitu behar da, ezagutzekin eta balioekin hazi daitezen, haiek izango baitira etorkizuneko gidariak, eta erantzukizun handia eskatzen duen ekintza da hori.
Biktimari arreta emateko orduan, biktimen beharrak hartu behar dira kontuan; biktimak prozesu judizialaren erdigunean egon behar du, eta entzun, aintzat hartu eta ordainetan eman behar zaio, ez soilik ekonomikoki, baita moralki eta sozialki ere. Biktimaren Estatutu bat dugu, beti behar bezala aplikatzen ez dena.
Zigor handiagoa eskatzen diegu arau-hausleei, norbaitek beste pertsona bati bere arduragabekeriagatik bizia kentzen dionean espetxe-zigorrekin ordaindu behar du, gizarteari esan behar zaio horrelako portaerak gaur egun baino askoz gogorrago zigortuko direla, Gidatzean horrelako jarrerak ez lirateke onartu behar; pertsona arduragabe baten eskuetan dagoen ibilgailua hiltzeko arma bat da, eta legez aintzat hartu beharko litzateke.
Aldarrikapen horiez gain, besteak beste, egungo egoera ere aipatu nahi dugu eta mugikortasun jasangarrirantz aldatzeko unea dela uste dugu.
Mugikortasunarekiko mendekotasun handia duen gizarte batean bizi gara. Horregatik, oreka lortu beharko genuke mugikortasun-premien, joan-etorri seguruen eta ingurumen-babes egokiaren artean, eta, horrez gain, barneratu beharko genuke ibilgailu pribatuaren erabilera murrizteak gure bizi-kalitatea hobetuko duela, baldin eta pertsona gehiago lekualdatzea lortzen duten edo arinagoak diren beste garraiobide batzuekin ordezten badugu, hirietan arintasun handiagoa eskaintzen badigute, leku gutxiago hartzen badute, Lehenago helaraz gaitzatela eta aztarna ekologiko txikiagoa izan dezatela, hala nola bizikleta edo monopatinak.
Azken urteotan mezu hori iritsi bazaigu neurri handiagoan edo txikiagoan, eta ildo horretan gizarteak eta administrazioek ahalegin handiak egin badituzte, une honetan mezu hori arriskuan egon daiteke COVID-19k eragindako egoeraren ondorioz, kutsatzeko beldurragatik eta garraio publikoaren erabilera murriztera garamatzan leku konfinatu eta partekatuetan egoteagatik, eta Ibilgailu pribatuaren erabilera handitzea, baita bigarren eskuko ibilgailuen salmentak igotzea ere.
Beraz, gai honetan landu beharko litzateke, bai indibidualki, bai enpresa eta administrazioetatik, pandemia pilaketaren murrizketarekin uztartu ahal izatea eta, horrela, onura asko lortzea, besteak beste, bide-segurtasuna, gure gizartearen osasuna eta ingurumenekoa hobetzea.
